Rozdział I
Przepisy wprowadzające

1. Polityka ochrony dzieci przed krzywdzeniem, zwana dalej Polityką ochrony, stanowi zbiór zasad i procedur postępowania w sytuacjach zagrożenia bezpieczeństwa dzieci przed różnymi formami przemocy i krzywdzenia.
2. Polityka ochrony została opracowana na potrzeby podmiotu leczniczego pn. Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej Centrum Usług Medycznych „REMEDIUM” spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Pyskowicach (44-120) przy ul. Ignacego Paderewskiego 11, wpisanego do Rejestru Przedsiębiorców KRS pod numerem 0001121937, NIP 9691205518 oraz prowadzonych przez ten podmiot placówek medycznych (zakładów leczniczych), świadczących usługi zdrowotne na rzecz dzieci.
3. Poprzez definicje użyte w niniejszej polityce ochrony zdrowia należy rozumieć:
   1) REMEDIUM -Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej Centrum Usług Medycznych „REMEDIUM” spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Pyskowicach (44-120) przy ul. Ignacego Paderewskiego 11, wpisana do Rejestru Przedsiębiorców KRS pod numerem 0001121937 NIP 9691205518 oraz każda placówka medyczna działająca w ramach struktury tego podmiotu, świadcząca usługi zdrowotne na rzecz małoletnich,
   2) kierownictwo/kierownik – osoba lub organ, który w strukturze REMEDIUM, zgodnie z obowiązującym prawem i/lub wewnętrznymi dokumentami, jest uprawniony do podejmowania decyzji o działaniach podmiotu leczniczego,
   3) personel – za personel uznaje się pracowników, współpracowników, niezależnie od podstawy zatrudnienia (w tym osoby świadczące usługi w oparciu o umowy cywilnoprawne, wolontariuszy, studentów, rezydentów, stażystów, praktykantów), miejsca zatrudnienia (szpital, przychodnia, pozostałe jednostki) pełnionych stanowisk (lekarze, pielęgniarki, ratownicy medyczni, inni pracownicy medyczni, psychologowie, psychoterapeuci, personel administracyjny, pomocniczy, w tym sprzątający i pilnujący porządku),
   4) dziecko – każda osoba do ukończenia 18. roku życia,
   5) krzywdzenie dziecka – każde zachowanie względem dziecka, które stanowi wobec niego czyn zabroniony, ponadto zaniedbanie, działanie lub zaniechanie, a także każdy jego rezultat skutkujący naruszeniem praw, swobody, dóbr osobistych dziecka i zakłóceniem jego rozwoju,
   6) opiekun dziecka – osoba uprawniona do reprezentacji dziecka, w szczególności jego rodzic lub opiekun prawny, a także rodzic zastępczy oraz opiekun tymczasowy. Opiekun tymczasowy, czyli osoba upoważniona do reprezentowania małoletniego obywatela (np. obywatela Ukrainy), który przebywa na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej bez opieki osób dorosłych,
   7) zgoda opiekuna – zgoda rodziców lub zgoda opiekuna, rodzica zastępczego lub opiekuna tymczasowego. W przypadku braku porozumienia między opiekunami dziecka, należy poinformować opiekunów o konieczności rozstrzygnięcia sprawy przez sąd rodzinny.
4. Obowiązek przestrzegania niniejszej Polityki ochrony dotyczy każdego członka personelu oraz kierownictwa REMEDIUM.

Rozdział II
Kompetencje personelu

1. Członkowie personelu REMEDIUM posiadają odpowiednią wiedzę i w ramach wykonywanych obowiązków zwracają uwagę na czynniki ryzyka i symptomy krzywdzenia dzieci.
2. Personel REMEDIUM monitoruje sytuację i dobrostan dziecka.
3. W przypadku zidentyfikowania czynników ryzyka krzywdzenia dziecka personel REMEDIUM podejmuje działania profilaktyczne w zakresie swoich kompetencji i możliwości, np. podejmuje rozmowę z opiekunami dziecka, gdy jest to możliwe. Podjęte kroki należy udokumentować w dokumentacji dziecka.

Rozdział III
Bezpieczna rekrutacja personelu

1. Kierownik REMEDIUM przed zatrudnieniem członka personelu ustala kwalifikacje przyszłego członka personelu oraz podejmuje działania w celu ustalenia, czy posiada on kompetencje do pracy z dzieckiem, a także wyklucza ryzyko wystąpienia z jego strony zagrożenia dla dobra dziecka lub zagrożenia jego bezpieczeństwa.
2. Kierownik REMEDIUM przed zatrudnieniem członka personelu uzyskuje jego dane osobowe, informacje o wykształceniu, kwalifikacjach, przebiegu dotychczasowego zatrudnienia, a także dokonuje weryfikacji danych z Rejestru Sprawców Przestępstw na Tle Seksualnym, Krajowego Rejestru Karnego i rejestrów karalności państw trzecich w zakresie określonych przestępstw (lub odpowiadających im czynów zabronionych w przepisach prawa obcego) albo – w przypadkach wskazanych prawem – oświadczenie o niekaralności.
3. Informacje uzyskane z ww. rejestrów przechowywane są w teczce osobowej członka personelu.
4. REMEDIUM zapewnia swoim pracownikom podstawową edukację na temat ochrony dzieci przed krzywdzeniem i pomocy dzieciom w sytuacjach zagrożenia, w zakresie:
   a) rozpoznawania symptomów krzywdzenia dzieci,
   b) stosowania adekwatnych do sytuacji procedur interwencji prawnej w przypadku podejrzeń krzywdzenia,
   c) odpowiedzialności prawnej pracowników placówki zobowiązanych do podejmowania interwencji,
   d) procedury „Niebieskie Karty”,
   e) przestrzegania praw małego pacjenta oraz opartej na szacunku komunikacji z dziećmi i ich rodzicami/opiekunami.
5. Przed przystąpieniem do pracy z dziećmi REMEDIUM odbiera od członka personelu oświadczenie o zapoznaniu się z Polityką ochrony i zobowiązaniu się do jej przestrzegania, według wzoru określonego w Załączniku nr 1.
6. Odmowa członka personelu podpisania oświadczenia, o którym mowa w ust. 5 powyżej, uniemożliwia dopuszczenie członka personelu do pracy z dziećmi.

Rozdział IV
Szkolenie personelu

1. Przed przystąpieniem do pracy z dziećmi przeprowadza się szkolenie członka personelu z zakresu stosowania Polityki ochrony, ze szczególnym uwzględnieniem odpowiedzialności członka personelu za dzieci znajdujące się pod jego opieką.
2. Opracowanie harmonogramu szkoleń i działań edukacyjnych koordynuje kierownik REMEDIUM.
3. Za organizację szkoleń odpowiedzialne jest kierownictwo REMEDIUM.
4. Szkolenie dla całego personelu REMEDIUM w zakresie stosowania Polityki ochrony przeprowadza się w miarę możliwości, jednak nie rzadziej niż 2 razy w roku.

Rozdział V
Bezpieczne relacje między personelem a dziećmi

1. Podstawową zasadą czynności podejmowanych przez personel i kierownictwo REMEDIUM w kontaktach z małoletnimi jest działanie na rzecz dobra małoletnich.
2. Personel REMEDIUM zna i stosuje zasady bezpiecznych relacji między personelem a dzieckiem (zasady bezpiecznych relacji dorosły-dziecko).
3. Dziecko ma prawo, aby rodzice/opiekunowie towarzyszyli mu podczas leczenia i korzystania ze świadczeń medycznych zawsze, gdy tego potrzebuje.
4. W kontakcie z dzieckiem i jego rodzicami lub opiekunami, personel zobowiązany jest zachować życzliwość, empatię, szacunek, wrażliwość kulturową i postawę nieoceniającą.
5. Personel zobowiązany jest w szczególności do:
   a) Poszanowania i przestrzegania prawa do informacji poprzez:
   – przedstawienie się dziecku, wskazanie kim się jest i jaką pełni się rolę w opiece nad pacjentem;
   – przekazywanie dziecku informacji w sposób dostosowany do jego wieku, przy użyciu prostego języka;
   – informowanie o podejmowanych czynnościach;
   – sprawdzanie czy dziecko rozumie sytuację oraz skutki działań medycznych lub terapeutycznych;
   – upewnienie się, że dziecko wie o możliwości zadawania pytań osobom z personelu;
   – zachowanie w komunikacji z dzieckiem uczciwości, tzn. mówienie prawdy i zwracania uwagi innym członkom personelu na potrzebę mówienia dzieciom prawdy, przy uwzględnianiu kontekstu (wieku, sytuacji i poziom rozwoju dziecka);
   – korzystanie z alternatywnych form komunikacji z dzieckiem, które tego potrzebuje.
   b) Zapewnienia małym pacjentom sprawczości poprzez:
   – zwracanie się do dziecka po imieniu w formie preferowanej przez dziecko;
   – nietraktowanie dziecka w sposób podmiotowy, jakby dziecko było nieobecne podczas rozmowy;
   – konsultowanie (w miarę możliwości) z dzieckiem kwestii pozamedycznych, jeśli wiadomo, że danie dziecku wyboru nie będzie miało wpływu na jakość leczenia, i przedstawianie mu opcje do wyboru;
   – uszanowanie prawa dziecka do zmiany nastroju, zmiany zdania oraz potrzeby oswojenia się z nową sytuacją i miejscem,
   – zachowanie wrażliwości kulturowej, szanowanie i równe traktowanie każdego dziecka bez względu na jakiekolwiek cechy, w tym specjalne potrzeby, niepełnosprawność, rasę, płeć, religię, kolor skóry, pochodzenie narodowe lub etniczne, język, stan cywilny, orientację seksualną, stan zdrowia, wiek, zdolności, przekonania polityczne, status społeczny.
   c) Poszanowania intymności dziecka, a w szczególności:
   – odsłanianie ciała dziecka partiami (w trakcie badania dziecku powinien towarzyszyć opiekun dziecka lub inna osoba z personelu);
   – nawiązywanie z dzieckiem kontaktu fizycznego, niezwiązanego z udzielaniem świadczenia medycznego, wyłącznie za zgodą dziecka i zgodnie z jego potrzebą;
   – szanowanie potrzeb dziecka;
   d) Współpracy z opiekunami dziecka, w szczególności poprzez:
   – informowanie dziecka i opiekuna dziecka o zasadach obowiązujących w REMEDIUM, podkreślanie znaczenia ich przestrzegania dla minimalizowania dyskomfortu wszystkich pacjentów, zachęcanie do czytania informacji;
   – dbanie o to, aby opiekun dziecka był informowany o bieżącej sytuacji medycznej dziecka;
   – współpracę z opiekunami dziecka w procesie przygotowania i uspokojenia dziecka;
   e) Ochrony dzieci przed krzywdzeniem, tj.:
   – reagowanie w przypadku zauważenia lub podejrzenia, że dziecku dzieje się krzywda;
   – reagowanie i przypominanie o zasadach komunikacji z dzieckiem, gdy opiekun dziecka lub inna osoba, zwłaszcza z personelu, straszy dziecko, udziela mu nieprawdziwych informacji, bagatelizuje potrzeby i odczucia dziecka;
   – w przypadku, gdy coś w zachowaniu dziecka lub opiekuna dziecka budzi niepokój, poproszenie innej osoby z personelu o obecność, podczas udzielania świadczenia zdrowotnego;
   – zwracanie uwagi, by na terenie placówki przebywały wyłącznie osoby uprawnione.
6. Personelowi oraz kierownictwu REMEDIUM bezwzględnie zabrania się:
   a) naruszania prawa dziecka do intymności i prywatności, w szczególności dotykania dziecka bez uprzedzenia, jak również ujawniania jego danych osobowych lub wrażliwych;
   b) omawiania sytuacji dziecka z ignorowaniem jego obecności;
   c) ograniczania możliwości pobytu opiekuna dziecka przy dziecku, lekceważenie tego, że opiekun dziecka dobrze zna dziecko, jego potrzeby i upodobania;
   d) straszenia lub szantażowania dziecka, w celu nakłonienia do współpracy;
   e) ignorowania lub bagatelizowania odczuć dziecka, np. strachu, lęku przed bólem, niepewności, co do nowej sytuacji;
   f) mówienia dziecku nieprawdy;
   g) wyciągania pochopnych wniosków o dziecku i rodzinie, jeśli nie są uzasadnione profesjonalną wiedzą i oceną;
   h) zakładania, że dziecko i jego opiekunowie wiedzą, jak działa placówka i jakie zasady w niej obowiązują;
   i) dopuszczania do sytuacji, w których dzieci i ich opiekunowie czują się dyskryminowani lub otrzymują niższy standard opieki;
   j) krzyczenia, zawstydzania, upokarzania, lekceważenia czy obrażania dziecka lub jego opiekunów;
   k) utrwalania wizerunku dziecka dla potrzeb innych, niż niezbędnie wynikające z udzielanych świadczeń.

Rozdział VI
Prawo do prywatności w zakresie leczenia

1. Każdy członek personelu ma obowiązek szanować prawo dziecka do prywatności. Należy poinformować dziecko o tym, że ma prawo do poufności ze strony personelu medycznego, jeśli dana informacja nie zagraża życiu lub zdrowiu dziecka i dotrzymanie poufności nie wiąże się ze złamaniem prawa. Jeśli zajdzie potrzeba ochrony dziecka, bądź wystąpi inna sytuacja, z którą wiąże się ujawnienie określonych danych na temat dziecka, należy go o tym jak najszybciej powiadomić, wyjaśniając sytuację.
2. W trakcie badania należy, w miarę możliwości, zapewnić, że podczas badania dziecka obecny jest rodzic, opiekun dziecka lub inna osoba bliska wskazana przez dziecko, chyba że dziecko sobie tego nie życzy.
3. Omawiając sytuację zdrowotną dziecka i podejmując decyzje dotyczące dziecka, należy traktować je podmiotowo, zwracać się bezpośrednio do dziecka, szanować prawo dziecka do autonomii, dawać mu poczucie sprawczości i wpływu na to, co się z nim dzieje w trakcie leczenia. Należy jednak pamiętać, że decyzje i wybory podejmowane przez dziecko powinny dotyczyć spraw na miarę jego wieku, etapu rozwoju i możliwości poznawczych oraz z uwzględnieniem jego bezpieczeństwa. Należy respektować prawo pacjentów, którzy ukończyli 16 lat, do współdecydowania o własnym zdrowiu oraz metodach leczenia i otrzymywania pełnych informacji w tym zakresie.
4. Podczas czynności pielęgnacyjnych, higienicznych i związanych z ochroną zdrowia kontakt fizyczny z dzieckiem należy ograniczyć do czynności niezbędnych, adekwatnych do wieku i rozwoju dziecka, i przeprowadzać je, dbając o komfort pacjenta i z poszanowaniem jego godności i intymności. Należy zawsze uprzedzać o swoim działaniu, pytać o zgodę opiekuna dziecka lub samo dziecko. Podczas badania medycznego należy odsłaniać ciało dziecka partiami. W trakcie badania, dziecku powinien towarzyszyć opiekun lub inna osoba z personelu, chyba że dziecko sobie tego nie życzy
5. Kontakt fizyczny z dzieckiem, niezwiązany z udzielaniem świadczenia medycznego czy pielęgnacją, może odbywać się wyłącznie za zgodą dziecka i zgodnie z jego potrzebą. Przed przytuleniem, pogłaskaniem czy wzięciem dziecko na kolana, aby np. je pocieszyć lub uspokoić, należy zapytać je, czy tego potrzebuje i czy wyraża na to zgodę.
6. Jeśli zachodzą ustawowe podstawy zastosowania wobec dziecka przymusu, należy postępować zgodnie z procedurą stosowania przymusu bezpośredniego. W takich sytuacjach należy deeskalować emocje pacjenta-dziecka.
7. W przypadku pracy z dzieckiem, które doświadczyło krzywdzenia, w tym seksualnego, fizycznego bądź zaniedbania, należy zachować ostrożność i dystans w celu ochrony dziecka. Zawsze należy tłumaczyć dziecku, jakie i dlaczego stawiamy granice.
8. Należy uszanować trudne emocje dziecka związane z pobytem w podmiocie, jego prawo do zmiany nastroju, zmiany zdania oraz potrzebę oswojenia się z nową sytuacją i miejscem.
9. Każde dziecko ma prawo, aby opiekunowie towarzyszyli mu podczas leczenia i korzystania ze świadczeń medycznych zawsze, gdy tego potrzebuje. Należy zadbać o to, aby opiekun był informowany o bieżącej sytuacji medycznej dziecka, a także uwzględniać rolę opiekuna w opiece nad dzieckiem, przygotowaniu go do leczenia i uspokajaniu dziecka.
10. Należy poinformować dziecko i opiekunów o zasadach obowiązujących w podmiocie i podkreślać znaczenie ich przestrzegania, dla minimalizowania dyskomfortu wszystkich pacjentów.
11. REMEDIUM chroni wizerunek dziecka.
12. Członek personelu powinien kontaktować się z dzieckiem wyłącznie:
    a) w celach związanych z udzielaniem świadczeń medycznych;
    b) w godzinach pracy;
    c) na terenie podmiotu, bądź drogą poczty elektronicznej lub telefonicznie lub za pośrednictwem innych służbowych kanałów komunikacji.
    Ograniczenia powyższe nie mają zastosowania w przypadku zagrożenia dobra dziecka. W takiej sytuacji należy podjąć działania, mające na celu zapewnienie dziecku bezpieczeństwa oraz niezwłocznie zgłosić zdarzenie kierownictwu podmiotu, a następnie sporządzić szczegółową notatkę służbową z opisem zdarzenia i przekazać ją kierownictwu podmiotu.

Rozdział VII
Obowiązki kierownictwa i personelu w zakresie wdrażania i realizacji Polityki ochrony

1. Do obowiązków kierownictwa REMEDIUM należy nadzorowanie, delegowanie zadań oraz odpowiedzialności związanych z realizacją Polityki ochrony.
2. Kierownik wyznacza osoby odpowiedzialne za realizację Polityki ochrony dzieci przed krzywdzeniem.
3. Kierownik lub osoba przez niego wyznaczona monitoruje i weryfikuje pracę z dziećmi, pod kątem ich ochrony przed krzywdzeniem, a w szczególności może podjąć decyzję o konieczności dokonania aktualizacji standardów.
4. Kierownik REMEDIUM organizuje szkolenia dla personelu REMEDIUM.
5. Kierownik REMEDIUM lub osoba przez niego wyznaczona prowadzi rejestr zgłoszeń dotyczących krzywdzenia dziecka, zawierający co najmniej liczbę poszczególnych przypadków krzywdzenia, ze wskazaniem osoby zgłaszającej, osoby odpowiedzialnej za krzywdzenie (rodzic/opiekun prawny, członek personelu, inne dziecko) oraz rodzaju podjętej interwencji (zawiadomienie o możliwości popełnienia przestępstwa wg wzoru stanowiącego Załącznik nr 2, wniosek o wgląd w sytuację rodziny wg wzoru stanowiącego Załącznik nr 3, wszczęcie procedury „Niebieskie Karty” wg wzoru stanowiącego Załącznik nr 4) oraz daty interwencji.
6. Osoba odpowiedzialna za realizację Polityki ochrony podejmuje odpowiednie działania w tym zakresie, w szczególności:
   a) dba o udostępnienie Polityki ochrony na stronie internetowej REMEDIUM pod adresem https://www.remedium.net.pl/ oraz na jej terenie;
   b) regularnie monitoruje znajomość i przestrzeganie przez personel Polityki ochrony;
   c) sprawdza i ocenia skuteczność obowiązujących wytycznych i procedur, wynikających z Polityki ochrony;
   d) proponuje zmiany w Polityce ochrony, mające na celu skuteczniejszą ochronę dzieci przed krzywdzeniem.

Rozdział VIII
Podejmowanie interwencji w sytuacji podejrzenia krzywdzenia dziecka

§ 1
Zasady Ogólne

1. Celem interwencji jest zatrzymanie krzywdzenia dziecka i zapewnienie mu bezpieczeństwa.
2. Źródłem krzywdy dziecka może być zachowanie osoby będącej członkiem personelu, zachowanie rodziców lub opiekunów prawnych dziecka, bądź innej osoby bliskiej, a także innych dzieci.
3. Fakt zidentyfikowania objawów krzywdzenia u dziecka podlega obowiązkowemu odnotowaniu w dokumentacji medycznej.
4. Każda osoba, będąca członkiem personelu, jest zobowiązana i uprawniona do reagowania, w przypadku podejrzenia, że dziecku dzieje się krzywda. Naruszenie obowiązku reagowania w sytuacjach podejrzenia krzywdzenia dziecka, może zostać uznane za ciężkie naruszenie obowiązków pracowniczych i jako takie prowadzić do rozwiązania podstawy zatrudnienia z osobą dopuszczającą się tego naruszenia.

§ 2
Kwalifikacja zagrożeń

1. Krzywda dziecka może przybierać różne formy:
   a) popełniono przestępstwo na szkodę dziecka (np. wykorzystanie seksualne, znęcanie się nad dzieckiem);
   b) doszło do innej formy krzywdzenia, niebędącej przestępstwem (np. krzyk, kary fizyczne, poniżanie);
   c) doszło do zaniedbania potrzeb życiowych dziecka (np. związanych z żywieniem, higieną czy zdrowiem).
2. W przypadku ujawnienia krzywdzenia przez dziecko, należy stworzyć mu możliwość wypowiedzenia się i przedstawienia swojego zdania/opinii pamiętając, że może to być dla dziecka pierwsza i jedyna rozmowa (dziecko może już nie podjąć więcej prób poszukiwania wsparcia). Szczególnie ważne jest, by:
   a) wyrazić swoją troskę poprzez deklarację, że się dziecku wierzy;
   b) zapewnić dziecko, że dobrze uczyniło decydując się na rozmowę o doznanej krzywdzie;
   c) wyjaśniać dziecku, że nie jest winne zaistniałej sytuacji;
   d) jednocześnie negatywnie ocenić każdą formę przemocy, dając wyraźny sygnał, że jest ona niedopuszczalna i należy jej zapobiegać/powstrzymać ją;
   e) odpowiednio poinformować dziecko, kto i jak zajmie się sprawą, w tym udzielić mu informacji, że podjęte zostaną działania zapewniające mu bezpieczeństwo.
3. W przypadku podejrzenia, że dziecko jest krzywdzone, należy powiadomić opiekuna dziecka, a w sytuacji, gdy osobą podejrzewaną o krzywdzenie jest opiekun dziecka, należy powiadomić niekrzywdzącego opiekuna.
4. W przypadku podejrzenia, że życie dziecka jest zagrożone lub grozi mu ciężki uszczerbek na zdrowiu z uwagi stosowanie wobec niego przemocy domowej, a w rodzinie są lub mogą być inne dzieci, należy niezwłocznie poinformować Policję, dzwoniąc pod numer 112. Poinformowania służb dokonuje członek personelu, który pierwszy powziął informację o zagrożeniu.
5. Każdy członek personelu podejrzewający krzywdzenie dziecka raportuje ten fakt kierownikowi REMEDIUM. Za prowadzenie interwencji odpowiada kierownik REMEDIUM lub inna osoba, wskazana na stałe lub doraźnie do prowadzenia interwencji.

§ 3
Procedura interwencji

1. Interwencja w przypadku podejrzenia popełnienia przestępstwa na szkodę dziecka polega sporządzeniu pisemnego zawiadomienia, wg wzoru stanowiącego Załącznik nr 2, opisującego najbardziej dokładnie zdarzenie, ze wskazaniem danych pokrzywdzonego (imię, nazwisko, adres, PESEL) i potencjalnego sprawcy (co najmniej imię i nazwisko i inne dane umożliwiające identyfikację, np. relacja z dzieckiem – ojciec, matka, miejsce zamieszkania albo miejsce pracy bądź nauki), przesłaniu go do najbliższej jednostki Policji lub prokuratury. W przypadku popełnienia czynu karalnego na szkodę dziecka przez osobę poniżej 17. roku życia, także należy sporządzić pisemne zawiadomienie.
2. W przypadku, gdy dziecko doznaje innej formy krzywdzenia niż popełnienie przestępstwa na jego szkodę:
   a) Ze strony członka personelu:
   1) w sytuacji, gdy zachowanie było jednorazowe i o niewielkiej intensywności wkroczenia w dobra dziecka – kierownik REMEDIUM przeprowadza rozmowę dyscyplinującą z członkiem personelu,
   2) w sytuacji, gdy naruszenie dobra dziecka jest znaczne, a w szczególności, gdy doszło do dyskryminacji lub naruszenia godności dziecka – kierownik REMEDIUM powinien rozważyć rozwiązanie stosunku prawnego z osobą, która dopuściła się krzywdzenia. Jeżeli członek personelu, który dopuścił się krzywdzenia, nie jest bezpośrednio zatrudniony przez REMEDIUM, lecz przez podmiot trzeci, wówczas kierownik REMEDIUM powinien rozważyć zawieszenie współpracy z tą osobą, a w razie potrzeby rozwiązać umowę z tym podmiotem.
   b) Ze strony rodziców, opiekunów prawnych lub innych domowników:
   1) gdy zachowanie wobec dziecka stanowi przemoc domową – należy wszcząć procedurę „Niebieskie Karty”, poprzez wypełnienie formularza Niebieska Karta – A (Załącznik nr 4) i jego przekazanie do Zespołu Interdyscyplinarnego ds. Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie właściwego Ośrodka Pomocy Społecznej,
   2) gdy zachowanie nie stanowi przemocy domowej lub nie jest jasne, jak je zakwalifikować – należy wystąpić do sądu rodzinnego o wgląd w sytuację rodziny, wg wzoru stanowiącego Załącznik nr 3.
   c) Ze strony innego dziecka:
   należy wystąpić do sądu rodzinnego właściwego ze względu na zamieszkanie dziecka o wgląd w sytuację dziecka krzywdzonego, wg wzoru stanowiącego Załącznik nr 3.
3. W przypadku, gdy doszło do zaniedbania potrzeb życiowych dziecka lub doszło do innego zagrożenia dobra dziecka:
   a) Ze strony członka personelu – kierownik REMEDIUM przeprowadza rozmowę dyscyplinującą, a w razie potrzeby stosuje konsekwencje dyscyplinarne, łącznie z rozwiązaniem stosunku prawnego z tą osobą;
   b) Ze strony rodziców lub opiekunów prawnych – należy wystąpić do sądu rodzinnego właściwego ze względu na miejsce zamieszkania dziecka o wgląd w sytuację dziecka, wg wzoru stanowiącego Załącznik nr 3.
4. W przypadkach niejasnych lub wątpliwych, osoba odpowiedzialna za interwencję konsultuje sprawę z co najmniej dwiema osobami z personelu. Osoba odpowiedzialna za interwencję może rozmawiać z osobami zaangażowanymi, w tym dzieckiem, osobą podejrzewaną o krzywdzenie i świadkami.
5. W przypadku, gdy nie jest jasne, jakiej krzywdy dziecko doświadcza ze strony rodzica lub opiekuna prawnego, należy wszcząć procedurę „Niebieskie Karty”.
6. W przypadku podejrzenia krzywdzenia dziecka ze strony członka personelu, należy niezwłocznie odsunąć tę osobę od wszelkich form kontaktu z dziećmi, aż do czasu wyjaśnienia sprawy.
7. W przypadku wszczęcia postępowania karnego przeciwko członkowi personelu w związku z popełnieniem przestępstwa przeciwko dzieciom, należy bezwzględnie i natychmiastowo odsunąć tę osobę od wszelkich form kontaktu z dziećmi, aż do czasu prawomocnego zakończenia postępowania.
8. Podejrzenie krzywdzenia dziecka, niezależnie od osoby odpowiedzialnej za krzywdzenie, jest zdarzeniem niepożądanym i jako takie podlega raportowaniu Kierownikowi REMEDIUM. Kierownik REMEDIUM lub osoba przez niego wyznaczona, prowadzi rejestr zgłoszeń dotyczących krzywdzenia dziecka, o którym mowa w Rozdziale VII ust. 5 powyżej.
9. W przypadku, gdy krzywdzenia dopuścił się osoba z kierownictwa REMEDIUM wówczas osoba, która dostrzegła krzywdzenie, przekazuje informację o tym fakcie bezpośrednio pozostałym członkom kierownictwa (a jeśli takich brak – właściwym organom). W takim przypadku za prowadzenie interwencji odpowiedzialni są pozostali członkowie kierownictwa REMEDIUM.
10. Dalszy tok postępowania leży w gestii uprawnionych organów (sąd, Policja, prokuratura, OPS).

Rozdział IX
Zasady bezpiecznego korzystania z sieci Internet

1. REMEDIUM stosuje bezpieczną infrastrukturę sieciową, przygotowaną na poziomie sprzętowym, programistycznym i z uwzględnieniem aktualnych wytycznych.
2.  REMEDIUM nie są udostępniane dzieciom urządzenia z dostępem do sieci.

Rozdział X
Zaznajomienie opiekunów dziecka z Polityką ochrony

1. Polityka ochrony udostępniana jest na stronie internetowej REMEDIUM pod adresem https://www.remedium.net.pl/ oraz na terenie placówki.
2. Personel ma obowiązek zapoznania dziecka ze standardami oraz omówieniu ich w taki sposób, aby dzieci mogły je zrozumieć niezależnie od wieku i sprawności intelektualnej.

Rozdział XI
Przygotowanie i aktualizacja Polityki ochrony

1. Kierownictwo REMEDIUM dokonuje aktualizacji i wprowadza do Polityki ochrony niezbędne zmiany oraz ogłasza nowe brzmienie Polityki ochrony.
2. Aktualizacji dokonuje się nie rzadziej niż jeden raz na 2 lata, chyba że wcześniej zachodzi taka konieczność.
3. Zmodyfikowana Polityka ochrony jest zamieszczana na stronie internetowej REMEDIUM pod adresem https://www.remedium.net.pl/ oraz udostępniana personelowi oraz opiekunom dzieci.
4. Realizacja Polityki ochrony REMEDIUM jest regularnie monitorowana i poddawana ewaluacji oraz, w przypadku stwierdzenia takiej konieczności, modyfikowana.
5. Metody monitorowania uzależnione są od grupy odbiorców, dopuszcza się m.in. stosowanie kwestionariuszy, ankiet czy rozmów bezpośrednich.
6. Raporty z monitoringu oraz szkoleń są przechowywane w dokumentacji.
7. REMEDIUM udostępnia listę kontaktów do instytucji i organizacji pomocowych działających w jego otoczeniu na stronie internetowej REMEDIUM pod adresem https://www.remedium.net.pl/ oraz na terenie placówki (Załącznik nr 9).
8. Załączniki do Polityki ochrony stanowią jej integralną część.
9. Polityka ochrony wchodzi w życie z dniem jej ogłoszenia.